05 Nisan 2012

S01 E02



Birbirlerine kavuştuklarında onlar, bir şeytan gibi güleceğim. Onlara kıçımı göstereceğim. Kıçımın yarısı ile güleceğim. Beni yarım bırakanlara. Sokak ortasında beş parasız ve çıplak bırakanlara ve beni düzen kravatlı adamlara benim yüzüm yarım ama kalbim iki tane diyeceğim.

Her şafak sökerken, rüyalarıma geliyorlar. Başka bir hayatım yok ki benim. Çekilin üstümden nefes alamıyorum diyecek gibiyim, senin diğer yarın biziz diyorlar. Yalan! İnanma onlara! Asıl sokak orospusu olan kendileri!

Çöpçüler gecenin köründe herşeyi silip süpürür. Belki ben de bir geceyarısı çıkar gelir çalarım kapını. Sen de kapıyı açmak için yerinden kalkarsın. Sana yarım yüzümü gösteririm. Yüzümün yarısı sık sık düşer. Hele sarhoşsam, hele ruhumu satmışsam çok çirkin olurum, inanamazsın. Komik aslında bütün bunlar, ben çok gülüyorum. Hadi sen de gül.

Kent karla kaplandığında kendimi buzdan bir mezara gömeceğim. Üstüme basan herkesi lanetleyeceğim. Bir daha öldüreceğim. Bir daha. Bir daha... Bomboş şehirdeki buzdan mezarımın altında, geldiğim yeri bulsam; tekrar oraya kaçacağım.

Nerem varsa insan kalan, işte orası acıtıyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder